مقدمه
هر حادثه طبیعی خسارت‌های‌مالی را در پی دارد که هم به دولت و هم به مردم وارد می‌شود. از سوی دیگر متأسفانه ترمیم آثار اجتماعی، روحی و روانی همراه با زلزله سال‌ها زمان می‌برد و برخی از آنها مانند از دست‌دادن عزیزان و اطرافیان جبران‌ناپذیر هستند. هنگامی که یکی از اعضای خانواده در اثر زلزله فوت می‌کند این موضوع شرایط بسیار بد روحی و روانی را برای سایر اعضای خانواده ایجاد می‌کند. علاوه بر این مساله کودکان بی‌سرپرستی که والدین خود را به سبب زلزله از دست می‌دهند نیز وجود دارند. تعداد زیادی از کودکان بر اساس آمار ارائه شده از زلزله کرمانشاه هیچ‌فامیل درجه یکی ندارند و همه اطرافیان و خانواده خود را از دست داده‌اند و تنها یک فرزند از یک خانواده بزرگ به جا مانده است ، بنابراین اگر نتوانیم خسارات‌ روحی و روانی وارده به این جوامع هدف را ترمیم کنیم تبعات اجتماعی متعددی دامن جامعه را خواهد گرفت و این مساله تبدیل به آسیب‌اجتماعی خواهد شد.

اگر سازمان‌های مسئول دولتی و مردم نهاد واقعا در حل مسائل آنها فعالانه عمل کنند، کمک‌های مالی به کودکان و زنان زلزله دیده را افزایش دهند، زنان سرپرست‌خانوار تحت‌پوشش سازمان‌های‌حمایتی و دولت قرار بگیرند و از کودکان بی‌‌سرپرست به‌جا  مانده از زلزله مراقبت شود، می‌توان این تبعات‌اجتماعی را کاهش داد. این کودکان باید توسط سازمان‌های‌متولی شناسایی شوند و اقدامات‌حمایتی بعدی به موقع و در زمان مناسب در ارتباط با آنها انجام شود.
مؤسسه خیریه زنجیره مهربانی به همراهی کلینیک مددکاری یارا از کرمانشاه از روزهای ابتدایی زلزله نسبت به شناسایی کودکانی که بواسطه زلزله یتیم شده اند و یکی از والدین یا هردو را ازدست داده اند اقدام نمود و طی بررسی و بازدید های بعمل آمده حدود ۷۸ کودک یک تا ۱۷ سال شناسایی شدند که برای هر کودک حامی مالی تعیین و طی بازدیدهای ماهیانه گزارش حمایتی از این کودکان و روند پیشرفت درسی، آموزشی و درمانی ایشان تحت نظارت قرار گرفت.
ولی تبعات زلزله در این کودکان ناگزیر است لذا یکی از طرح های حمایتی از ایشان با مشارکت شهرداری تهران ، فراهم آوردن امکان سفر این کودکان تحت نظارت و تمهیدات به تهران و ایجاد روحیه نشاط و امید در این کودکان می باشد .