مقدمه
یکی از علل اصلی و ریشه ای فقر در جامعه بی سوادی و عدم آموزش صحیح است. سطح پایین زندگی و معیشت ناصحیح از فرهنگ فقری نشأت می گیرد که در میان خانواده های فقیرنشین جا افتاده است و عامل اصلی آن ناآگاهی است. برای دانشجویان عضو گروه آموزشی، آگاهی بخشی و آموزش کودکان خانواده های محروم در اولویت کاری است و آموزش مهمترین هدف جمعیت به شمار می رود. لذا کلیه برنامه های دیگر جمعیت به نحوی متاثر از آموزش است. هنگامی که بسیاری از معضلات اجتماعی را ریشه یابی کنیم، می فهمیم که در اثر ناآگاهی بوجود آمده است. به طور مثال پدیده بزهکاری کودکان بیشتر در جایی رخ می دهد که آموزش صحیح برای کودکان وجود ندارد و کودکان در محلات پرخطر با فرهنگ غلط موجود بزرگ می شوند.
آموزش کیفیت زندگی را بالا می برد و تاثیر مستقیمی بر کاهش مسائلی چون فقر و گرسنگی دارد. ماده ۲۸ پیمان نامه جهانی حقوق کودکان، حق دسترسی همه کودکان به آموزش همگانی را به رسمیت شناخته است و کشورهای عضو متهعد شده اند تا اقدامات لازم را در جهت کاهش موارد ترک تحصیل به عمل آورند. همچنین در این پیمان نامه یکی از اهداف آموزش، رشد استعدادها و توانایی های جسمی و ذهنی هر کودک تعریف شده است. طرح مشارکتی آموزش در مناطق محروم و آسیب خیز تهران با هدف بهره مندی همه کودکان منطقه از مزایای آموزشی درسی و غیر درسی تحت نظارت مجریان طرح و با همراهی خیرین داوطلب بعنوان مربی ، اجرا خواهد شد که عمدتا دانشجویان دغدغه مند می باشند